Na deel I en II het antwoord op de drie openstaande vragen. 1: het grote probleem 2: de oplossing en 3: wie nou eigenlijk de grootste boef is.

Recap deel I: De ondergang van het Archegos family-office, heeft grote banken miljarden gekost. Archegos overtrad de regels niet echt, zij vonden een creatieve manier om de regels maximaal te benutten. Boefjes. Dit bevestigde het falen van regelgeving en interne controle-systemen van banken.

Recap deel II: De ECB manipuleert de korte rentetarieven met geld dat ze zelf maken. Dat klinkt oneerlijk. Echter dat is formeel niet zo omdat de ECB creatieve oplossingen heeft bedacht en de regels zelf bepaald. Onderzoek leert dat de ECB, DNB en bobo’s liegen over structuur en ontwikkeling van renteniveaus en inflatie. Waarom?

Het doel van een leugen is om de waarheid te verhullen. De waarheid is namelijk een probleem voor de leugenaar. Wat is het probleem? Als ik rondvraag krijg ik vurige betogen over herstel van economische groei, hyperinflatie, te hoge huizenprijzen, overname prijzen voor bedrijven, te hoge beurskoersen, abnormaal lage rente, het monetair beleid van de ECB.

Helaas, dit zijn allemaal geen problemen. Nu niet en de komende jaren ook niet. Ga maar na.

Er is geen monetair probleem zolang de macht om belasting te heffen, geld te creëren en de rentetarieven te bepalen in een en hetzelfde instituut gevangen is dat tevens het monopolie op rechtspraak en geweld heeft. Deze democratisch gekozen elite is almachtig. Zij zullen het huidige monetaire systeem en beleid met ieder middel bewaken.

Financieel is er ook geen probleem. Bedrijven in de problemen? Steunregelingen. Banken in de problemen? Nationaliseren. Overheden in de problemen? Maximaal lenen bij de ECB. De kosten van deze maatregelen, de rente, zijn immers nihil. Grote problemen worden zo constant vooruit geduwd en slecht gedrag blijft onbestraft. Dat hebben de bankencrisis en Griekse tragedie bewezen.

De machtige alchemisten in Frankfurt kunnen met enkele tikkies op hun toetsenbord miljarden euro’s bezit aan hun excel-sheet toevoegen en ieder probleem weg excel-leren. Omarm de geldcreatie en geef je over aan de elite. Zo verdwijnen alle problemen de toekomst in. De toekomst bestaat niet. Dus het probleem is er nu niet. Gevolg?

Het enige echte maatschappelijke probleem is jouw en mijn exclusiviteit. Ik heb een koophuis dat ruim in waarde is gestegen, een prettig inkomen, een appartement voor mijn zoon gekocht, een prima pensioenpot en een kleine beleggingsportefuille. Ik ben lid van die exclusieve gemeenschap. Voor ons is de enorme geldontwaarding geen issue omdat de waarde van onze assets die schandalige monetaire manipulatie (zie de charts in deel II) opwaarts corrigeren. Deze melt up zal nog lang doorgaan.

Echter het trieste is dat deze waardecorrectie voor “gewone” mensen armoede betekent. “Gewoon” is de belediging van eenieder die tijdens de corona crisis moest werken omdat ze cruciale beroepen uitoefenen. Ze verplegen ons, bezorgen onze pakketjes, maken schoon, vullen vakken en zitten achter de kassa. Het zijn de mensen die de ontzichtbare smeerolie van onze exclusieve maatschappij zijn.

Deze onmisbare mensen kunnen al lang geen huis meer kopen. Terwijl huren harder blijven stijgen dan hun inkomen, net als de prijzen van gezond voedsel, mobiliteit, sport en ziektkosten. Groentes en de tandarts zijn de eerste kosten waar op bespaard wordt. Sporten, bijles en vakantie is onbetaalbaar. Zij hebben geen keuze, zij moeten. Dat is niet gewoon. Dat is een echte melt down. Pure armoede.

En dat accepteren wij. Want het gaat in de verte aan ons voorbij. Wij weten heus wel dat dit drama zich onzichtbaar voltrekt. We doen er niets aan. We accepteren wat er in Den Haag, Brussel en Frankfurt besloten en gedaan wordt door onze gekozen elite. Onze keuze doet ons goed. En dat terwijl het voor “gewone” mensen al lang niet meer goed genoeg is.

Ik begon met drie vragen waarop antwoorden verschuldigd waren.

De eerste is de werkelijke reden van deze leugens? Het oude economische systeem is definitief gebroken. De mogelijkheid om de economie met rente en geldhoeveelheid te sturen werkt niet meer. In arren moede gaan centrale banken door met wat ze deden. In extremis. Alle andere problemen worden tot morgen uitgesteld worden. Morgen bestaat niet, problemen bestaan niet.

De tweede vraag was wat de oplossing is voor deze economische situatie? De meest onwaarschijnlijke oplossing is dat de G7 echt iets doet aan milieu en inclusiviteit. Niet in geld maar in waarden. Waarden als inclusiviteit en nederigheid. Dat begint met eerlijk zijn. Tuhnberg meets extinction rebellion. Om dat te doen moet het systeem radicaal om. Ze weten het wel maar kunnen en durven het niet. Lafaards.

Dus dan is het dus wachten op een gedwongen oplossing. Op het moment dat een primaire levensbehoeftes echt schaars worden: voedsel, energie of water. Vanaf dat moment is geld niets meer waard en gaat het echt over leven. Dan zijn er maar twee valuta’s: calorieen en kilojoules. Wanneer? Veel eerder dan wetenschappers berekenen, te laat om er echt iets aan doen.

Rest de derde vraag, wie is de grootste boef? Dat ben ik. Jij. Wij genieten van onze heerlijke asset prijs inflatie zolang de macht in dezelfde handen is. We genieten zorgeloos van ons koophuis, auto, etentjes en vakanties. Niet te veel nadenken over de grote zorgen van gewone mensen of de wereld waarin onze kinderen zullen leven. Het is niet onze zorg, het is de zorg van de elite. Die hebben wij gekozen, de macht gegeven. Zij bepalen beleid. Niet jij? Toch?